Margaret Atwood stelde mij teleur met Freedom

Van Sinterklaas ontving ik een toevoeging aan mijn Margaret Atwood collectie: Freedom. In dit non-fictie boekje, dat slechts 144 pagina’s telt, schrijft Atwood een essay over vrijheid. Helaas was ik niet helemaal overtuigd..

Essay van de vrijheid

In Freedom schrijft Margaret Atwood een kort maar krachtig essay over vrijheid. Op haar eigen eloquente manier bespreekt ze een thema dat ons allemaal aan het hart gaat. Zijn we wel echt vrij? En is het onze angst die de vrijheid beperkt? Of moeten we hiervoor naar de overheid kijken?

It’s the sudden, violent, unpredictable event we truly fear: the equivalent of an attack by a hungry tiger. Yesterday’s frightful tigerish threat was communists: in the 1950s, one lurked in every shrub, ran the message. Today, it’s terrorists.

Helaas telt dit essay slechts tien pagina’s. Ondanks de mooie schrijfstijl heb ik naar mijn mening te weinig opgestoken. Ik werd te weinig uitgedaagd. In deze tien pagina’s heb ik helaas niets nieuws geleerd. Bovendien leidde het essay ook niet tot nieuwe inzichten in het oeuvre van Atwood. Al vond ik onderstaande knipoog naar The Heart Goes Last wel erg tof.

A prison might be defined as any place you’ve been put into against your will and can’t get out of, and where you are entirely at the mercy of the authorities, whoever they may be. Are we turning our entire society into a prison? If so, who are the inmates and who are the guards? And who decides?

Uit de boeken gegrepen

Na het essay volgen de eerste twaalf hoofdstukken uit The Handmaid’s Tale – prachtig natuurlijk, maar ik heb dit boek al meerdere malen gelezen. Dus dat was niet erg vernieuwend.

Tot slot lezen we ook nog een aantal hoofdstukken uit Hag-Seed, een boek waar ik nu wel benieuwd naar geworden ben. Maar als ik eerlijk ben had ik dan liever dat complete boek van de Sint gekregen dan deze.

Helaas was Freedom niet helemaal wat ik ervan verwachte. Ik wilde meer van Margaret Atwood, een diepgaander essay bijvoorbeeld. Ik hoopte op nieuwe inzichten in het oeuvre van deze geweldige vrouw. Of een nieuwe kijk op de huidige maatschappij. Helaas kreeg ik niets van dit alles. Voor het eerst in mijn leven stelt Margaret Atwood toch een klein beetje teleur (moet ik met pijn in het hart toegeven).