Empty: Een toekomst waarin alle fossiele brandstoffen op zijn

In Empty schetst Suzanne Weyn een wereld waar de olie bijna op is. De olieprijzen stijgen de pan uit, maar dat is het niet het enige. Veel van onze vertrouwde alledaagse voorwerpen, denk aan een balpen of nagellak, zijn gedeeltelijk van olie gemaakt. Het leven van Gwen en Tom is niet langer wat het geweest is.

Geen gas en geen olie

Empty speelt zich af in een alledaagse Amerikaanse stad (Sage Valley) op het punt dat alle fossiele brandstoffen wereldwijd aan het opraken zijn. In deze zeer nabije toekomst is er geen gas, geen olie, geen hitte. Mensen kunnen niet langer autorijden. Supermarkten zijn leeg. Winkelcentra zijn gesloten. Na jaren van globalisering, is de samenleving weer aangewezen op zijn lokale omgeving. Niemand had verwacht dat het einde van de wereld zoals wij die kennen, zo snel zou komen. Toch moeten Gwen, Niki en Tom proberen te overleven in een wereld zonder olie.

Toen ik Empty voor het eerst in handen kreeg, was teleurstelling het eerste wat door me heen ging. Het boek was namelijk veel dunner dan in had verwacht. Slechts 192 pagina’s telt dit korte verhaal. Nadat ik van mijn eerste teleurstelling was bekomen zag ik echter ook de positieve kant. Het nodigt namelijk wel uit om zo’n dun boek ‘even tussendoor’ te lezen.

Een realistische toekomstvisie

Empty is een tof verhaal over een wereld zonder olie, een zeer beangstigende doch realistische toekomstvisie. Het zou zo maar kunnen dat dit boek een toekomstige realiteit schetst. Eerst worden de prijzen enorm opgevoerd en er ontstaat een oorlog om het laatste beetje olie. De rijke elite kan in het begin nog aan olie komen en mensen weigeren te geloven dat de olie op raakt. Het duurt een behoorlijke tijd voordat mensen beseffen dat er iets moet veranderen aan onze manier van leven. Het verhaal zelf wordt aangevuld met krantenartikels tussen de hoofdstukken, die je ook de wereldwijde gevolgen van het gebrek aan olie meegeven. Zo lees je niet enkel over de persoonlijke problemen van de personages.

De romantiek in Empty vond ik behoorlijk cliché. Ons hoofdpersonage Gwen, een beetje een outsider, is al jaren verliefd op de populaire Tom Harris. ’s Avonds klimt ze op het dak van haar huis om hem te bespieden – dat is best een beetje creepy toch? En hoe kan ze verliefd zijn op iemand die ze alleen maar van een afstandje ‘kent’? En dan komt er ook nog een liefdesdriehoek in het verhaal, helaas!

Een politiek-maatschappelijke boodschap

De laatste pagina van het boek vond ik ietwat belerend; er zit sowieso een heel duidelijke politiek-maatschappelijke boodschap in Empty. Op zich niet is dat niet erg, maar op de laatste pagina schemert het er iets te veel doorheen. Ik begrijp dat dit boek een waarschuwing naar de toekomst moet zijn, maar als je concrete tips voor het echte leven wilt geven, moet je dat misschien niet in Young Adult fictie doen, maar eerder in de politiek.

Ondanks mijn kritiekpuntjes heb ik zeker genoten van dit boek. Haar realistische toekomstvisie, de toffe krantenartikels en het geslaagde what if – experiment wisten mij te smaken. Empty had van mij nog veel langer mogen duren! Alleen de romantiek had beter uitgewerkt mogen worden en het einde was me iets te belerend. Wel vond ik het heerlijk dat het een standalone is en je dus niet meteen weer vastzit aan een nieuwe serie. Een fijne aanrader voor tussendoor.