De Vloek van Bedaron: Science Fiction Fantasy van eigen bodem

Afgelopen zomers wist Ursula Visser me aangenaam te verrassen met Het Atria Project, een paranormale thriller met een vleugje Science Fiction. De realistische personages en de spannende intriges maakten mij erg nieuwsgierig naar De Vloek van Bedaron. Het vervolg dat begin december verscheen. Wist Ursula Visser mij opnieuw te verrassen?

Let op! De Vloek van Bedaron is het vervolg op Het Atria Project. Als je het eerste boek nog niet hebt gelezen, kan onderstaande recensie spoilers bevatten.

Verhuizing naar een andere planeet

In De Vloek van Bedaron zijn Abby en Lars gedwongen om van de ene naar de andere plaats te verhuizen. Ze zijn namelijk op de vlucht voor de soldaten van Het Atria Project. Maar deze soldaten zijn niet de enige die op zoek zijn naar Abby Ryan. Tijdens Het Atria Project is Abby een groot deel van haar geheugen kwijtgeraakt, maar gelukkig komen haar herinneringen beetje bij beetje terug. Ondertussen moet ze op zoek naar de man die Tealici en Veridia een vloek heeft opgelegd. Abby moet de strijd aan gaan met de gevreesde Bedaron, maar hij is niet bang om het smerig te spelen..

Geheugenverlies

Het is alweer een tijdje geleden dat ik Het Atria Project las. Ik kon me het verhaal niet tot in de kleinste details herinneren, maar gelukkig kreeg ik hulp van Ursula Visser. In de eerste hoofdstukken schrijft Abby dagboeken en deze helpen je de gebeurtenissen uit het vorige boek te reconstrueren. Algauw wist ik weer hoe de vork in grote lijnen in de steel zat.

Ik was niet de enige met geheugenverlies. Abby is haar geheugen kwijt en weet enkel nog dingen over haar leven op aarde. Terwijl zij zich probeert te herinneren hoe haar leven daarvoor was, probeerde ik me het verhaal van het eerste boek in meer details te herinneren. Ik moet eerlijk zeggen dat de veelheid aan personages me het wel een beetje moeilijk maakte. Bovendien wist ik van geen enkel personage of deze nu ‘goed’ of ‘slecht’ was. Meer dan eens switchten personages van kant. Hierdoor raakte ik soms een beetje gefrustreerd omdat ik echt niet meer wist wie Abby kon vertrouwen en wie niet. Tegelijkertijd maakte dit het verhaal juist ook heel spannend, omdat ik net als Abby in het duister tastte.

Meer fantasy dan Science Fiction

Het Atria Project was voor mij een zeer goede combinatie van Science fiction, fantasy en een thriller. In dit tweede boek had ik het gevoel dat het fantasy aspect overheerste. Dit kwam bijvoorbeeld door de introductie van inheemse stammen als de Xami Ka’zul. Dat strookt helaas wat minder met mijn persoonlijke smaak. Hoewel het verhaal zich naast de aarde ook afspeelt op andere planeten, had ik niet echt een Science Fiction gevoel bij het verhaal. Voor mij kon De Vloek van Bedaron zich in eender welke fantasywereld afspelen.

De Vloek van Bedaron beslaat een groot tijdsbestek, zeker ook door het tijdverschil tussen de planeten en de aarde. Een week op Tealici en Veridia staat gelijk aan een jaar op aarde. Dus wanneer er personages achterblijven op aarde, dan begrijp je natuurlijk wat dat voor gevolgen kan hebben. Mede hierdoor voelde ik met veel personages niet echt een connectie, waardoor het me soms maar weinig deed als er mensen gewond raakten of zelfs stierven.

Was De Vloek van Bedaron een slecht boek? Nee, dat zeker niet. De schrijfstijl las fijn en de spanning werd goed opgebouwd. De zoektocht naar een manier om de vloek van Bedaron op te heffen leid tot een spannende reis, wat een duidelijk fantasy gevoel met zich meedraagt. Ik denk dat fantasy liefhebbers dit boek zeker kunnen smaken! Ik vond het ook overigens erg tof dat het boek aan het einde extra achtergrondinformatie geeft over Tealici, Veridia en nog heel veel meer. Een meer dan prima vervolg op Het Atria Project. Al had ik persoonlijk stiekem op een meer Science Fiction gevoel gehoopt.

Met dank aan Ursula Visser voor het opsturen van een recensie-exemplaar!