Through the Ever Night: levensgevaarlijke stormen en een spannend avontuur

Through the Ever Night neemt ons opnieuw mee naar een toekomstige wereld waar de bevolking in twee groepen gedeeld is. De zogenoemde Dwellers leven onder koepels, terwijl de Outsiders in de wildernis leven. Ondertussen wordt de aarde bedreigd door levensgevaarlijke Aetherstormen. De perfecte setting voor een spannend en avontuurlijk verhaal!

Let op! Through the Ever Night is het vervolg op Under the Never Sky. Als je het eerste boek niet gelezen hebt, kan onderstaande recensie spoilers bevatten. Over Through the Ever Night zelf spoiler ik natuurlijk niet.

Een lastig weerzien

Het is maanden geleden sinds Perry en Aria elkaar voor het laatst zagen. Ondertussen is Perry benoemt tot Blood Lord van zijn stam the Tides. Aria is op een onmogelijke missie gestuurd. Wanneer de twee elkaar eindelijk terugzien is het niet gemakkelijk om de relatie weer op te pakken. The Tides kijken Aria met de nek aan, een meisje afkomstig uit Reverie blijft in hun ogen voor altijd een mol. Bovendien hebben ze het al moeilijk genoeg met wennen aan het regime van hun nieuwe Blood Lord. Perry heeft het beste voor met zijn stam, maar dat kan helaas niet iedereen zien.

Terwijl de Aetherstormen steeds heftiger over het land razen neemt Aria een belangrijke beslissing. Ze moet Perry achterlaten om hem tijd te geven zijn stam op orde te brengen, terwijl ze zelf op zoek gaat naar The Still Blue. Een haast mythische plek waar de Aetherstormen geen probleem vormen.

Twee verschillende werelden

Ik vind het erg jammer dat de Under the Never Sky serie behoorlijk onbekend is gebleven. Voor mij is dit namelijk een goed voorbeeld van een originele dystopische trilogie. Al vanaf het eerste boek merk je dat de wereld goed in elkaar zit. Aardbewoners zijn verdeeld in de Dwellers, mensen zoals Aria die onder een koepel wonen, en Outsiders, de mensen die buiten in de wildernis leven zoals Perry. Wanneer deze twee werelden met elkaar in contact komen krijg je – na een hoop vooroordelen – een heel nieuw perspectief op een mogelijke toekomst.

Een verslavende schrijfstijl

Through the Ever Night is ontzettend goed geschreven. Ik heb dit boek letterlijk in één middag gelezen, omdat ik niet meer kon stoppen. De schrijfstijl is verslavend en doordat het perspectief steeds wisselt tussen Perry en Aria ben je op meerdere plekken tegelijk. Met Aria ga je mee op avontuur onderweg naar the Horns en bij Perry leef je mee met zijn zorgen om de Tides, een stam die onder zijn regime steeds zwakker lijkt te worden. Wanneer er dan eindelijk hulp op komst is, weet Perry niet beter dan deze hulp met beide handen aan te pakken. Maar of deze hulp met goede intenties wordt gegeven? Dat is nog maar de vraag!

Ik was ontzettend blij om ook mijn favoriete bijpersonages Cinder, Roar en Marron terug te zien in dit vervolgboek. Rossi is in staat om ieder personage een eigen stem en achtergrondverhaal te geven, waar je in de loop van de boekenreeks steeds meer over te weten komt. Mijn enige puntje van kritiek is eigenlijk dezelfde kanttekening die ik bij het eerste deel maakte. Ik zou graag meer lezen over de pods als Reverie en Bliss en over het leven onder een dergelijke koepel.

Through the Ever Night was een heerlijk boek om te herlezen. Het verhaal zit boordevol actie en de personages zijn om van te houden. Zeker bijpersonages als Cinder, Roar en Marron wisten mijn hart te stelen. De romantische relatie tussen Aria en Perry is realistisch en krijgt niet de overhand in dit verhaal. Al met al een origineel dystopisch verhaal met een fantastisch einde. Ik kan niet wachten om deel drie te herlezen!

Lees je liever in het Nederlands? Under the Never Sky verscheen in het Nederlands onder de titel Een wereld zonder hemel. Het tweede boek kreeg De Eindeloze Nacht als titel. 
Deze boeken zijn uitgegeven door Unieboek | Het Spectrum.