Arkhaii: sympathiek science fiction debuut van eigen bodem

Marcia van der Zwan27 november 201760/100
Titel
Arkhaii
Auteur
Hannes Wielant
Uitgeverij
Zilverbron
Jaar
2017
Beoordeling
★★★
Overall Score
Rating Summary

Begin vorige maand kreeg ik een mailtje van Hannes Wielant met de vraag of ik zijn Science Fiction debuut Arkhaii wilde lezen en recenseren. Natuurlijk geef ik sci-fi van eigen bodem graag een podium. Dus liet ik me verrassen door dit spannende avontuur in outer space.

Arkhaii - Hannes Wielant

Onsterfelijke verveling

Vladis is een Arkhaii, een van de eerste mensen die onsterfelijk werden. Reizend op het ruimteschip de Kolonisator verwenst hij zijn eeuwige leven en het nietsontziende imperium van de mensheid. Hij heeft alles al gezien en meegemaakt, uitdagingen bestaan voor hem niet meer. Zijn zinloze leven wordt gevuld met een vergeefse zoektocht naar een buitenaardse, intelligente soort. Terwijl het universum geteisterd wordt door een meedogenloze, onbekende vijand die het einde van Vladis’ zoektocht kan betekenen, raakt hij verwikkeld in het eeuwenoude geschil met zijn broer. Horen de Arkhaii nog steeds het voorbeeld te geven?

De cover van Arkhaii vind ik echt ontzettend mooi, ik zou dit boek absoluut oppakken in de boekhandel. Maar als je het boek omdraait, dan voelt het opeens veel minder professioneel. Wat mij betreft mocht er minder tekst op de achterflap staan, in een kleiner lettertype en minder breed uitgelijnd. Hierdoor zou de achterkant meer aansluiten bij de aantrekkelijke cover.

Arkhaii - Hannes Wielant

Een ingewikkelde setting

Het idee achter Arkhaii is heel interessant, sommige mensen van de Oude Aarde hebben een serum gekregen waardoor ze onsterfelijk werden. Ondertussen is het imperium van de mensheid alleen maar verder en verder aan het groeien. Ze zoeken voortdurend nieuwe planeten om te koloniseren. Toch snapte ik de setting niet honderd procent. De Arkhaii zijn onsterfelijk, maar er zijn ook mensen van meer dan 300 jaar oud. Is het enige verschil dat de Arkhaii de Oude Aarde nog meegemaakt hebben?

Twee broers aan het woord

In het boek wordt het perspectief van Vladis en Kaïn afgewisseld, waardoor je beide broers beter leert kennen. Het was voor mij iedere keer heel duidelijk vanuit welk personage ik las. Beide mannen hebben heel duidelijk een eigen stem en een eigen persoonlijkheid. Het vrouwelijke personage Celestine lijkt echter enkel in het leven geroepen om meermaals verkracht te worden én in haar ondergoed dan wel naakt rond te paraderen om de aandacht van Vladis te verkrijgen. Mijn feministische vriendinnen zouden gek worden als ze dit lazen. Ik vind het spijtig dat Celestine weinig bijdraagt aan het verhaal en dat haar achtergrond en persoonlijkheid weinig aandacht krijgen.

Hoewel de strijd tussen Kaïn en de wolvenroedel erg spannend is, vond ik het einde van Arkhaii helaas wel wat voorspelbaar. Ik had algauw door wie of wat er achter de aanvallen zat. Ook het feit dat de twee broers, Kaïn en Vladis, zo lijnrecht tegenover elkaar staan vond ik af en toe wat overdreven.

Desalniettemin is Arkhaii een prima debuut. Het boek is vlot en beeldend geschreven en het idee van de Arkhaii is origineel. De twee broers zouden wat mij betreft iets meer persoonlijke groei mogen doormaken en ik zou het fijn vinden als de vrouwelijke personages meer inbreng kregen in het verhaal. Toch heb ik dit boek met plezier gelezen. Er is zeker nog ruimte voor groei, maar ik denk dat Hannes Wielant na een debuut als deze nog veel meer in zijn mars heeft.

Arkhaii - Hannes WielantArkhaii - Hannes Wielant

Met dank aan Hannes Wielant voor het opsturen van een recensie-exemplaar!

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan