The Other Life: Een zombieverhaal dat me niet wist te overtuigen

The Other Life van Susanne Winnacker stond al lange tijd ongelezen in mijn kast. De wondermooie cover en de premisse – een meisje dat meer dan drie jaar met haar familie in een ondergrondse bunker heeft gewoond, moet de boze buitenwereld in om nieuwe voedselvoorraden aan te leggen – spraken me enorm aan. Toch kwam het er steeds niet van dit boek te lezen, tot afgelopen februari.

Een leven zonder daglicht

Het is drie jaar, een maand, een week en zes dagen geleden sinds Sherry voor het laatst daglicht heeft gezien. 98,409,602 seconden sinds de stalen deur Sherry en haar familie opsloot in hun ondergrondse bunker. Nu is het tijd om de deur te openen, want ze zitten zonder eten. Samen met haar vader moet Sherry de buitenwereld in de ogen kijken, om de rest van de familie in leven te houden. De bovengrondse wereld die ze aantreffen is er eentje vol verwoesting, verlatenheid en Weepers – een soort van zombies.

Zombies vs. een cheesy verleden

The Other Life wordt verteld vanuit het perspectief van Sherry (wat een verschrikkelijke naam trouwens!). Ieder hoofdstuk in de post-apocalyptische wereld vol zombies, wordt afgewisseld met flashbacks naar het leven van voor de bunker. Stiekem vond ik deze flashbacks echt enorm cheesy en ik had ook niet het idee dat dit echt iets toevoegde aan het verhaal.

Ons hoofdpersonage Sherry telt altijd alles. Bijvoorbeeld hoeveel dagen ze niet buiten is geweest, geen regen heeft gezien, geen pasta heeft gegeten, etc. Dat is erg tof, maar soms zorgt dit er wel voor dat het boek hierdoor heel erg in herhaling valt. Ja, nu weten we wel dat je meer dan drie jaar in een bunker hebt gezeten..

Wanneer wordt het spannend?

The Other Life is een vlot geschreven verhaal, je vliegt gewoon door de pagina’s heen. Helaas laat het plot hier en daar te wensen over. Heel lang gebeurt er weinig, het voelt voortdurend of je een inleiding leest. Ik vroeg me af wanneer nu het échte verhaal zou beginnen, wanneer de actie in gang zou schieten. Pas op pagina 288 van de 315 komt er een interessante plottwist, maar dan is het al bijna tijd voor boek twee. Het tweede boek van dit tweeluik is overigens heel moeilijk verkrijgbaar (zeker met de cover die bij mijn eerste boek past) en ik denk dat ik de moeite niet ga doen. Het was geen slecht boek, maar ik sta eerlijk gezegd niet te springen om verder te lezen.

The Other Life is een vlot lezend zombieverhaal over een vijftienjarig meisje dat meer dan drie jaar in een ondergrondse bunker heeft gewoond met haar familie. Wanneer ze geen eten meer hebben, verlaat ze samen met haar vader de bunker. Algauw komen ze echter in aanraking met zombies, Weepers, genoemd. Ondanks de mooie cover en de toffe premisse ben ik niet overtuigd om het vervolg te kopen of lezen. The Other Life miste wat mij betreft actie en diepgang – het hele verhaal voelde slechts als een inleiding.