Unravel: een teleurstellend vervolg op het telepathische Linked

Na het lezen van Linked – een paranormaal verhaal over een tweeling in de ruimte – was ik enorm benieuwd naar het vervolg. Hoewel ook Unravel gekenmerkt wordt door een enorm aanstekelijke schrijfstijl ben ik stiekem van mening dat het eerste deel beter een standalone was gebleven.

Unravel is het vervolg op Linked.  Let op: als je het eerste deel nog niet hebt gelezen, kan deze review spoilers bevatten.

Duistere overheidsexperimenten

In een wereld ver van de onze heeft Lissa een gevaarlijk geheim onthuld. Tweelingen in gevangenschap, zogenaamde Spares, zijn het resultaat van duistere overheidsexperimenten. En Lissa’s eigen tweelingzus was een van hun eerste slachtoffers.

Lissa en Lin rennen voor hun leven en ontdekken nog een rebellenfractie van een tweeling. Ze geloven dat ze eindelijk bondgenoten hebben gevonden. Maar een angstaanjagende bedreiging die ze nooit hadden kunnen zien aankomen wacht in de schaduw. Kan Lissa Lin beschermen in een wereld die haar wil vernietigen?

Het eerste boek in deze duologie, Linked, wist me aangenaam te verrassen. Een paranormaal verhaal dat zich afspeelt in een nabije toekomst wanneer de mensheid vele planeten heeft gekoloniseerd. Het verhaal was niet alleen heel origineel, maar ook erg goed geschreven. Hoewel Linked naar mijn mening een mooi afgerond einde had – en dus prima zou functioneren als standalone – waren mijn verwachtingen voor het vervolg erg hoog!

Helaas wist Imogen Howson mijn verwachtingen voor Unravel niet helemaal waar te maken. Mijn voornaamste kritiekpunt is dat er erg weinig gebeurt in dit boek. Hoewel Lissa en Lin terugkeren naar hun thuisplaneet Sekoia om daar te helpen, doen ze weinig anders dan zich schuilhouden voor terroristische aanvallen. En geloof mij, dat wordt op een gegeven moment behoorlijk saai.. Stiekem vind ik dat het aantal pagina’s  van het boek niet in verhouding is met het aantal actiescènes (volgens mij gaan de 473 bladzijdes in totaal over slechts 3 dagen..) Be prepared: je gaat veel lezen over personages die met elkaar kletsen en chocolademelk drinken.

Nieuwe personages, maar oko veel ruzie

Daarentegen vond ik de introductie van een groot aantal nieuwe personages erg tof. Het is heel interessant om meer Spares te ontmoeten en te zien hoe zij zich aanpassen aan hun ‘nieuwe leven’ – dit geeft het verhaal zeker een extra dimensie. Bovendien is het erg tof om te zien hoe Lin leert omgaan met andere mensen; zij is verreweg het interessantste personage in deze duologie.

Stiekem vond ik de relatie tussen Lissa en één van de mannelijke personages in het boek behoorlijk irritant. Ze maken constant ruzie en Lissa is gewoon zo ontzettend onzeker. Jammer dat deze ‘romantiek’ zoveel aandacht krijgt binnen het verhaal. Hoewel het ergens misschien wel realistisch is voor de beleving van een 16-jarig meisje; onzekerheid is nou eenmaal onderdeel van het verliefd-worden-proces. Maar als ik getwijfel en gezeur over een man wil horen, luister ik liever naar mijn single vriendinnen :p

Sowieso wordt er veel ruzie gemaakt in Unravel; ook Lissa en Lin zijn het non-stop oneens. Waar ik in het eerste deel nog sympathie kon opbrengen voor beide dames, gaat mijn voorkeur nu 100% uit naar Lin. Ik vind het echt pijnlijk om te zien hoe Lissa omgaat met haar tweelingzus – ze zou echt wat meer empathie mogen opbrengen!

Mijn eerlijke mening over Unravel luidt als volgt: Het is zeker geen slecht verhaal – de world building, de schrijfstijl en de personages zijn tof – maar uiteindelijk gebeurt er gewoon veel te weinig. Mijn tip: lees enkel het eerste deel van deze duologie. Linked is een enorm origineel en sterk verhaal, maar het vervolg was helaas een lichte teleurstelling.