In deze post-apocalyptische wereld is heel de aarde in een complete ijswoestijn veranderd. De complete oppervlakte van onze planeet is bevroren en de aarde is niet langer leefbaar. Toch zijn er overlevenden: en die zitten allemaal aan boord van een rijdende trein. Welkom in de wereld van Snowpiercer.
De aarde is een grote ijsvlakte
We schrijven het jaar 2031. Een experiment om de opwarming van de aarde tegen te gaan had het tegenovergestelde effect. Heel de planeet is in een grote ijsvlakte veranderd. De overgebleven mensheid leeft aan boord van de Snowpiercer, een oneindig doorrijdende trein. Aan boord van de trein heerst een klassenstelsel, waarbij de rijksten in de voorste treinstellen van een luxeleventje genieten terwijl de armen in de achterste wagons proberen te overleven.
De onderdrukking van de armen leidt tot een opstand onder leiding van Curtis en zijn kameraad Edgar. Beiden krijgen raad en ondersteuning van de oude Gilliam – een soort Gandalf of Perkamentus die de jonge mensen van raad voorziet. De mannen en vrouwen van de laagste klasse vechten zich een weg naar de voorste locomotief. Om hier de strijd met leider Wilford aan te gaan.
Een plot met een vraagteken
Snowpiercer is een film die van begin af aan een heleboel vragen oproept, zoals Waarom zit de mensheid aan boord van een trein in plaats van in een bunker? en Waar zijn ze naar onderweg? Het duurt erg lang voordat de filmmaker je voorziet van informatie over de trein en haar origine. Ik vond het heel passend dat dit in een klaslokaal gebeurde. Vanaf dat moment vallen de stukjes van het verhaal beter in elkaar.
Toch heb je weinig tijd om te mijmeren over het hoe en wat van de trein, want de actiescènes volgen elkaar in hoog tempo op. De opstandelingen smijten zichzelf in gevecht tot gevecht, waardoor je als kijker op het puntje van je stoel blijft zitten. Ook een pluspunt zijn de hilarische, ietwat over the top, personages. Mijn persoonlijke favorieten zijn de tekenaar en Yona, juist omdat ze allebei op hun eigen manier anders zijn dan de andere opstandelingen. Ieder personage in deze film draagt overigens bij aan het plot. Al heeft de één een beter uitgewerkt achtergrondverhaal dan de ander, ze zijn allemaal van even groot (of klein) belang.
Een prachtige setting
Het decor van Snowpiercer is echt fantastisch, evenals de uitwerking van het klassenverschil tussen het achterste gedeelte van de trein en het voorste gedeelte. Iedere wagon ziet er compleet anders uit en brengt de kijker een stapje verder op de economische ladder. Hoe dichter Curtis bij de locomotief komt, hoe luxer het leven aan boord van de trein is. Hierdoor deed de film me een beetje denken aan High Rise. Alleen is het klassenverschil hier gesitueerd in de lengte van een trein in plaats van in de hoogte van een flatgebouw.
Naast de kloof tussen arm en rijk snijdt Snowpiercer nog andere interessante thema’s aan, zoals het milieu, klimaatverandering en de zoektocht naar macht. Ondanks de focus op actie, blijft de onderwerpkeuze actueel en relevant.
Hoewel ik van begin tot eind van Snowpiercer genoten heb, moet ik wel eerlijk toegeven dat er na afloop slechts één woord door mijn hoofd ging, namelijk weird. Het is een zeer bizar verhaal, waarvan het plot niet helemaal waterdicht is. Toch zet de film je aan het denken over de verdeling van economische middelen in de huidige maatschappij. En de manier waarop we met onze planeet omgaan. Het einde was enerzijds wel een beetje voorspelbaar, maar anderzijds ook een compleet WTF-moment.
Snowpiercer is een zeer vreemde film om naar te kijken. Het plot is niet geheel waterdicht en het duurt erg lang voordat je informatie krijgt over de trein en zijn origine. De actiescènes volgen elkaar in hoog tempo op. De personages zijn hilarisch en over the top. Oftewel het is duidelijk te merken dat de film gebaseerd is op een Graphic Novel. De thematiek van de kloof tussen arm en rijk spreekt mij enorm aan en de uitwerking, zeker ook in het decor, vond ik erg goed gedaan. Een actiefilm die ongelijkheid en klimaatverandering aan het licht brengt. Interessant en raar tegelijk.
