
- Titel
- The Habitat
- Team
- Haley Shaw
- Lynn Levy
- Maatschappij
- Gimlet Media
- Jaar
- 2018
- Afleveringen
- 7
- Duur
- 25 à 30 min
- Beoordeling
- ★★★★
Overall Score
Rating Summary
Sinds ik op Theater Aan Zee verbleef heeft de podcast-microbe mij te pakken. In mijn kleine slaapkamertje zonder wifi lag ik iedere avond te luisteren naar de meest uiteenlopende thema’s. Een podcast die me vanaf de eerste seconde van de trailer deed genieten was The Habitat. Deze audiodocumentaire vertelt het verhaal van zes wetenschappers die zich vrijwillig een jaar lang onder een koepel laten opsluiten. Kunnen ze elkaar na dat jaar nog verdragen?
Op reis naar Mars
Een afgelegen vulkaanhelling in Hawaï. Het landschap ziet er – met een beetje fantasie – uit als op de rode planeet. Zes vrijwilligers laten zich een jaar opsluiten in een imitatie Mars-habitat. Een jaar lang doen ze alsof ze echte astronauten zijn. Met als doel: NASA helpen begrijpen hoe het leven op de rode planeet eruit zou kunnen zien. Deze missie, HI-SEAS IV, focuste voornamelijk op de psychologie binnen de groep. Hoe stel je het perfecte team samen om de reis naar Mars te maken en daar een basis te stichten?
In The Habitat volgen we samen met Lynn Levy de missie van buiten én van binnen. In de eerste aflevering beschrijft Levy het moment dat de bemanning voet in hun habitat zet. Vanaf dat moment communiceerde ze met hen via audiodagboeken, die hun ontdekkingen, hun frustraties en hun evoluerende en veranderende relaties met elkaar beschrijven. Dit alles levert op: the true story of a fake planet.
Vanaf de trailer deed het onderwerp van The Habitat me denken aan boeken als The Wanderers en The Terranauts, waarin astronauten en/of wetenschappers trainen voor een mogelijke missie naar mars. Waar deze boeken fictionele verhalen vertellen – The Terranauts echter wel gebaseerd op een bestaand onderzoek – brengt The Habitat de realiteit. Een non-fictie verhaal over een jaar opgesloten leven. En dat vrijwillig. Ik weet niet of ik dat zelf zou kunnen. Maar dat is weer een ander verhaal.
Vrienden of vijanden?
In de eerste van zeven afleveringen maak je kennis met de zes wetenschappers, wanneer ze zich voorbereiden op hun jaar afzondering. Aan het einde van deze episode gaat de deur van de Habitat onverbiddelijk toe. Een spannend begin, dat smaakt naar meer. Hoe zou het de zes achter gesloten deuren vergaan? In aflevering twee, Every Day Goes By Faster and Faster, wordt een beeld geschetst van de locatie waar ze verblijven. Zo klein, dat je in drieëndertig stappen van de ene naar de andere muur kunt wandelen. Er is altijd lawaai – de fitnessmachine, de diverse instrumenten die mee naar binnen zijn genomen, mensen die praten, …
We luisteren in de tweede aflevering ook naar de presentatrice die ruimtevoedsel test. Het smaakt verschrikkelijk. Toch zullen de zes onder de koepel dit een jaar lang eten. Ook ontstaan de eerste tradities onder de bewoners: samen salsa dansen, het scheren van de baard van Andrzej en een zondags ontbijt met tortilla’s.
Vanaf aflevering drie komen echter de eerste smeuïge feiten op tafel en wordt The Habitat pas echt leuk om te luisteren. De bewoners beginnen zich te vervelen (“Every single day is the same” en de dagen zijn “boring and repetitive“). Het enthousiasme wordt minder. Terwijl de irritaties onderling verder oplopen, ontstaan er ook relaties onderling. Zijn er koppels onder de koepel? En waarom doen sommigen zo geheimzinnig?
Halverwege de missie zijn een aantal van de astronauten elkaar echt beu. Het lawaai, het dicht op elkaar leven, de irritante eigenschappen van de ander, het geluid van didgeridoo, ukelele of mondharmonica – de crew staat op het puntje van ruzie. Gelukkig zijn er nog de wandelingen in ruimtepak die ze af en toe mogen maken om wat positieve energie te krijgen. In aflevering zeven horen we dat de irritaties tot de laatste minuut voor de deur opent doorklinken. Helaas komen de crewleden niet naar buiten met zes nieuwe beste vrienden, zoals één van hen optimistisch droomde bij hun opsluiting, maar wel met een hoop nieuwe levenservaringen.
Podcast met een hoog reality-tv gehalte
Hoewel The Habitat voornamelijk focust op de relaties tussen de crew onderling – het is soms bijna reality tv – zijn er ook momenten met aandacht voor wetenschap en feiten. Zo leren we bijvoorbeeld van alles over de niet-functionerende toiletten in de geschiedenis van de ruimtevaart. Een emotioneel moment is wanneer de aanslag in Parijs plaatsvindt. De Franse wetenschapper Cyprien kan niet telefoneren naar familie of vrienden om te vragen of iedereen in orde is. De crew zit immers op Mars. Met twintig minuten vertraging kan hij mails sturen en gelukkig blijkt na enkele spannende uren dat iedereen in orde is. Toch doet de aanslag in het algemeen veel met de wetenschappers onder de koepel. Ze beseffen dat de utopie van hun leven op ‘Mars’ zoveel beter is dan de ‘echte wereld’ op aarde. Eenzelfde ontdekking deed de Amerikaanse astronaut Frank Culbertson die in de ruimte was tijdens de aanslagen van 9/11.
Al met al is The Habitat een interessante podcast om naar te luisteren. Presentatrice Lynn Levy vertelt het verhaal van de wetenschappers met behulp van audiodagboeken, haar interpretaties en enkele interviews. Bovendien zijn de Sound Effects en de muziek prachtig. Een pareltje van een podcast.