
- Titel
- Gamer
- Regisseur
- Neveldine & Taylor
- Acteurs
- Gerard Butler
- Michael C. Hall
- Ludacris
- Jaar
- 2009
- Beoordeling
- ★★★★
Overall Score
Rating Summary
Een tijdje geleden ontdekte ik de film Gamer voor een euro op de rommelmarkt. De synopsis over terdoodveroordeelden die worden ingezet als real life avatars in computergames maakte me nieuwsgierig. En de film bleek ook nog eens verrassend goed in elkaar te zitten!
Gevangen in een game
Deze keer moeten terdoodveroordeelden geen basis bouwen op Mars (One Way) of vechten tot de dood in een virtuele game met dinosaurussen (The Jurassic Games). In de nabije toekomst van Gamer worden ze ingezet als personages in online games, waarbij ze op afstand worden bestuurd door rijke spelers. In de populaire game Slayers moeten de gevangenen tegen elkaar strijden tot de dood, waarbij hun lot in handen ligt van spelers die hun meest bloeddorstige fantasieën waarmaken. Wanneer een personage dertig gevechten overleeft, zal hij of zij vrijgelaten worden en met een schone lei terug mogen treden in de gewone wereld.
Kable is de superster van Slayers. Hij wordt bestuurd door de jonge gamer Simon, die onverslaanbaar lijkt. Voor Simon is Kable slechts een personage in een spel, voor de rebellen is hij echter de sleutel tot de revolutie. Kable moet zijn buitengewone krachten aanwenden om het spel te ontvluchten en het systeem omver te werpen.
Een bijzondere toekomstvisie
De nabije toekomst, zoals geschetst in Gamer, vond ik erg interessant. Voordat de game Slayers bestond kwam de slechterik uit de film, Ken Castle, met de game Society. Hier kun je, tegen betaling, een echt mens besturen. De personages zeggen en doen alles wat je maar wilt. Armen, zieken en andere outcasts laten zich dan juist betalen om hier als ‘acteur’ te werken. Het is hilarisch dat we vooral vieze mannetjes zien die de personages besturen. Je ziet veel freaky (zogenaamd) erotische scènes, die door de kleurrijke look en feel heel duidelijk maken dat het niet ‘echt’ is, maar een virtuele fantasie. Dit vind ik heel goed gedaan. Als kijker weet je direct dat het gaat om een scene die zich afspeelt in de Society. Bovendien is het hilarisch dat alle sexy personages door vieze, bezwete mannen bestuurd worden. Zouden die mannen zelf niet beseffen dat ze eigenlijk seks hebben met een andere vieze man?!
De Society is echter maar een klein deel van de film. Het verhaal begint direct middenin de game Slayers. En deze scènes zijn enorm druk gefilmd. Soms waren het zoveel flitsen, dat ik echt even mijn ogen moest dichtdoen. Gedurende de film wen je hier aan, maar ik denk dat het voor mensen met gevoelige ogen geen aangename film zal zijn. Het resultaat is echter wel dat het voelt alsof je naar een game aan het kijken bent. Film en game gaan naadloos in elkaar over. Heel inventief in beeld gebracht, zeker als je beseft dat de film toch alweer tien jaar oud is.

Kleurrijke personages
Daarnaast zijn ook de personages erg kleurrijk, evenals hun verhaallijnen. Wie verwacht dat de slechterik opeens een musical nummer zal gaan zingen? Ik niet.
Ik vind het echter wel spijtig dat in films en boeken over terdoodveroordeelden altijd wordt gekozen voor een hoofdpersonage dat ‘onschuldig’ is, of dat helemaal niet zo’n ernstig vergrijp gepleegd heeft. Is het dan wel ethisch dat de andere ‘echte criminelen’ sterven in deze gruwelijke game? Mag je moordenaars vermoorden? Een interessante vraagstelling te midden van alle geweld en actie in deze film.
Het plot is hier en daar wat ongeloofwaardig – waarom helpt niemand Kable écht? – en na een explosieve vechtscène aan het einde volgt er een wel heel makke climax. Sowieso lijken de personages nergens emotionele diepgang te krijgen. Desalniettemin vond ik het de moeite waard om deze film te kijken. Zeker ook door de soundtrack, met veel toffe liedjes van vroeger. Denk aan Marilyn Mansons uitvoering van Sweet Dreams (Are Made of This) en The Bad Touch van The Bloodhound Gang.
Gamer is een wervelende actiefilm voor de gamefans onder ons. Het verhaal krijgt door toedoen van rebellengroep Humanz een diepere laag, al is de ontknoping wel wat tam. Gelukkig maken veel schiet- en vechtscènes dat gedurende de film helemaal goed. Vooral het idee om mensen op afstand te besturen blijft echter hangen, net als de kleurrijke weergave van de Society. Ook de manier waarop game en film in elkaar overlopen is erg interessant. Een meer dan prima film, die de kijker verschillende ethische vragen voorschotelt verpakt in een sausje van virtual reality, online gamen en internettrollen. Ik ben fan.
3 reacties
zwartraafje
28 augustus 2019 at 15:02
Oh ja, die vond ik ook tof. Het is wel al heel lang geleden sinds ik hem zag. Gisteren hebben we Aquaman gekeken in de hoop dat het diep in de oceaan wat frisser zou zijn.
Marcia van der Zwan
29 augustus 2019 at 11:54
haha dat is nog eens een goede hoop! Heeft het gewerkt? En is de film een aanrader?
zwartraafje
1 september 2019 at 16:50
Qua afkoeling had de film niet veel effect. Gelukkig is het ondertussen wat minder tropisch weer. Ik vond de film op zich wel ok. Maar bij dit soort films kijk ik echt voornamelijk voor de ontspanning daar verwacht ik niet persé een uitgediept verhaal. Ik vond het echter wel grappig om Nicole Kidman eens in een vechtscène aan de slag te zien.