Een robot als huisdier klinkt mij als muziek in de oren. Ik ben gek op technologische gadgets en ik denk niet dat ik verantwoordelijk genoeg ben om een levend wezen te verzorgen. De baku’s – een robot-huisdier waarmee je honderd keer zoveel kunt doen als met een smartphone – uit Jinxed spraken mij dan ook meteen aan. Gelukkig viel het boek van Amy McCulloch me niet tegen!
DIY: Knutsel je eigen robot-huisdier
Lacey droomt van kinds af aan van een baan bij Moncha. Dit is het technologiebedrijf dat de baku heeft uitgevonden. Om dit doel te bereiken wil Lacey naar Profectus, een eliteschool waar alles draait om hightech. Wanneer ze wordt afgewezen, omdat ze zich geen geavanceerde baku kan veroorloven – maar alleen een simpel insect: de Nokia onder de baku’s – valt haar droom in duigen.
Dan vindt ze onder een struik de kapotte resten van een level 3 baku. Met veel precisie en haar soldeerbout in de aanslag weet ze het ding te repareren. Opeens staat er een adembenemend mooie kat voor haar, die ze Jinx noemt. Tot haar vreugde krijgt ze met Jinx alsnog toegang tot Profectus. Maar dan beginnen de problemen. Jinx is anders. Hij lijkt soms wel een echte kat. Met een eigen mening en een eigen wil. Kan ze het geheim van Jinx bewaren? En waarom is haar gezworen vijand Carter zo bovenmatig in hem geïnteresseerd?
Meiden en tech: een awesome combinatie
Ik was aangenaam verrast door Jinxed. Vooral het feit dat meisjes in dit boek in verband worden gebracht met technologie vind ik een groot pluspunt. Het hoofdpersonage Lacey is een echte knutselaar – een maker – die wel raad weet met soldeerbout, 3D-printer en ander gereedschap. Haar beste vriendin Zora is dan weer een kei in programmeren. Ik hoop dat dit boek veel jonge meisjes kan inspireren en hun interesse voor wetenschappen weet aan te wakkeren!
Het verhaal zelf is een typisch Young Adult verhaal waar wel wat clichés in voorkomen. Een afwezige vader (ik vermoed dat deze later in de serie zal opduiken), een hoofdpersonage dat wel heel perfect is, een verliefdheid gebaseerd op iemands prachtige ogen, een belangrijke wedstrijd, een eerstejaars die direct de hele school verrast, … Toch stoorde dit me tijdens het lezen nauwelijks. Ik had wel zin in een luchtige YA en dat kreeg ik op een presenteerblaadje. Ik las het boek in één heerlijke avond uit.
Harry Potter in Silicon Valley
Op de cover wordt Jinxed overigens omschreven als “Harry Potter in Silicon Valley” en dat vind ik een compleet foute marketingstrategie. Het is inderdaad zo dat Lacey naar een bijzondere school gaat waarover ze weinig aan de buitenwereld mag vertellen – maar buiten dat zie ik geen enkele overeenkomst met Harry Potter. Daarvoor lijkt de wereld van Jinxed te veel op de onze en is er te weinig strijd tussen goed en kwaad. O, en er komt ook geen magie aan te pas. Wat ik juist zo goed vind aan het boek van Amy McCulloch is dat ze haar verhaal laat ontstaan uit een wetenschappelijke basis.
Wat is het verschil tussen mens en robot?
De geschetste wereld vond ik echt heel tof en origineel. De baku’s zijn heel interessant en Jinx is super cool! Ook de Baku Battles brengen een interessante vraag aan de oppervlakte. Kan een robot gevoelens hebben? Of proberen wij enkel menselijke gevoelens op het metaal? Waarom doet het dan toch zo zeer als er Baku’s beschadigd raken?
Het einde daarentegen kwam wel een beetje abrupt. Hoewel deze cliffhanger nieuwsgierig maakt naar meer, hoop ik dat het verhaal niet te veel gerekt gaat worden. Het zou jammer zijn als de clichés de overhand kregen.
Jinxed is absoluut een boek van nu, dat aansluit bij de maker cultuur. Hoofdpersonage Lacey heeft weinig geld, maar ademt do it your self. In haar hok in de kelder van haar appartementencomplex knutselt ze van alles in elkaar. Ik vind het fantastisch om over zo’n vindingrijk personage te lezen – al is het op een gegeven moment wel een beetje over the top dat zij (ongeschoold) betere technische kennis heeft dan alle leerlingen en leerkrachten van Profectus. Desalniettemin ben ik blij dat een boek als deze jonge, slimme vrouwen aan technologie koppelt. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor Zora – die ontzettend goed kan programmeren – en voor Ashley. Hoewel het verhaal niet altijd even onvoorspelbaar is en een hoop clichés bevat, kan ik niet anders dan positief zijn. Ik hoop dat Jinxed veel jonge meiden kan inspireren te kiezen voor exacte wetenschappen. En ik hoop dat iemand ooit een robot-huisdier voor mij ontwerpt!
Met dank aan HarperCollins voor het opsturen van een recensie-exemplaar!