One Way: criminelen bouwen een basis op Mars

Eind september ging ik voor mijn werk naar Londen. Natuurlijk maakte ik tijd voor een rondje boekwinkels. Ik kwam met 11 nieuwe boeken thuis. Het eerste boek dat ik hiervan las was One Way van S.J. Morden. Hoe bouw je de goedkoopst mogelijke basis op Mars? Door acht zware criminelen met een levenslange celstraf in te zetten als bouwers. Maar deze kostenbesparende opzet blijkt algauw niet te werken wanneer er op de rode planeet steeds dodelijke ‘ongelukken’ gebeuren. Wie is de zwaarste crimineel van allemaal?

Ex-gevangenen in de ruimte

In One Way worden acht ex-gevangenen naar Mars gestuurd om daar een basis te bouwen. Frank – vader, architect, moordenaar – wordt gerekruteerd voor de missie naar Mars met de belofte van een beter leven, samen met zeven van zijn meest beruchte medegevangenen. Maar terwijl de bemanning aan het werk gaat op de rode woestenij van Mars, stijgen de ongelukken. Algauw begint Frank te vermoeden dat het helemaal geen ongelukken zijn. Naarmate de lijst met verdachten steeds korter wordt, is het aan Frank om de vreselijke waarheid bloot te leggen voordat het te laat is.

Een heftige training

Ik vond One Way een heel fijn boek. Zeker de training voor de missie op mars en de initiële aankomst op de rode planeet is heel interessant. Hoewel op de cover al gesproken wordt van de moorden op Mars, duurt het nog een behoorlijke tijd voordat je op deze planeet aankomt. Mij stoorde dit persoonlijk absoluut niet. Ik vond het juist heel interessant om te lezen hoe de criminelen getraind worden voor hun bijzondere missie. Ook de manipulatieve manier waarop allen de missie hebben toegezegd, geeft het verhaal een heel interessante dimensie.

One Way is heel spannend geschreven en je leeft echt mee met de personages – ondanks dat het allemaal veroordeelde criminelen zijn. Ik vind het heel gedurfd dat S.J. Morden de menselijke kant van moordenaars en andere zware criminelen laat zien. De meesten van hen hadden een carrière voordat ze op het slechte pad belandden. En deze carrière heeft hen voorbereid op het avontuur op Mars. Wat ik wel wat spijtig vond, is dat het hoofdpersonage Frank geen psychopaat is. Hij heeft een moord gepleegd, maar als je leest hoe en waarom – dan valt de situatie te begrijpen. Ergens vind ik dit heel jammer. Waarom kan niet een gewetenloze crimineel de hoofdrol spelen? Waarom wordt het criminele verleden van Frank geminimaliseerd? Ik zou juist weleens willen lezen vanuit een echte psychopaat.

Kat en muis

Zodra de criminelen op Mars aankomen, beginnen de moorden. In het begin lijken dit ongelukken te zijn, maar door de aankondiging op de cover weet je meteen dat dit niet het geval is. Dan is het soms wel vreemd dat het zo lang duurt voordat het kwartje valt bij de andere personages. Zij blijven het lange tijd als een ongeluk zien.

Helaas wist ik zelf vanaf de eerste dood wie de dader was. De auteur wist me hoogstens aan het twijfelen te brengen, maar uiteindelijk had ik de dader vanaf het begin goed. Toch neemt dit niet weg dat de ontknoping ontzettend spannend is.

In One Way worden acht zware criminelen opgeleid tot astronauten. Het is aan hen om een basis te bouwen op Mars. De trainingsfase is heel interessant om te lezen. Wanneer ze toekomen op de rode planeet, blijkt al snel dat niet iedereen het moorden verleerd is. Hoewel ik direct wist wie de moordenaar was, stoorde dit totaal niet in mijn leesplezier. Ik genoot van de bouw op Mars, van de verschillende personages en de onderlinge spanning. Een heerlijke thriller, die in februari een vervolg krijgt. Ik kan niet wachten!