La Piel Que Habito: Antonio Banderas als geschifte, maar briljante chirurg

Marcia van der Zwan3 november 201880/1002
Titel
La Piel Que Habito
Regisseur
Pedro Almodóvar
Acteurs
Antonio Banderas
Elena Anaya
Jaar
2011
Gebaseerd op
Mygale door Thierry Jonquet
Beoordeling
★★★★
Overall Score
Rating Summary

Een tijdje geleden keek ik naar La Piel Que Habito, ook wel bekend als The Skin I Live In. In deze ietwat choquerende film speelt Antonio Banderas de sterren van de hemel als een briljante plastische chirurg. Maar houdt hij zich wel aan de regeltjes van het vak? En wie is toch die jonge vrouw die hij in zijn landhuis verborgen houdt? Een fascinerende, maar ook afstotelijk thriller met een aantal Science Fiction elementen.

 La Piel Que Habito

Geknutsel met de menselijke huid

Robert Ledgard is een vooraanstaande plastisch chirurg. Zijn specialisatie is het herstellen en het verbeteren van de menselijke huid. In het enorme landhuis waar hij woont, doet Ledgard research in zijn privé laboratorium.

Via een groot televisiescherm observeert hij Vera. Een jonge vrouw die hij in zijn landhuis gevangen houdt. Algauw ontdek je dat zij het subject is van zijn wetenschappelijke experimenten. Er ontstaat een ingewikkelde relatie tussen de twee. Maar hoe Vera hier terecht is gekomen? Dat wordt pas tergend langzaam aan de kijker onthuld. En wat heeft het ongeluk van Ledgards vrouw hiermee te maken?

Afstotelijk en indrukwekkend tegelijkertijd

La Piel Que Habito is zo’n film die je tijdens het kijken een ontzettend ongemakkelijk gevoel geeft. Enerzijds wil je absoluut ontdekken hoe de vork in de steel zit. Anderzijds zijn de geheimen die uit de kast vallen afstotelijk. Niet alleen heeft de chirurg een erg droevige familiegeschiedenis. Hij neemt het zelf ook niet zo nauw met wetten en regeltjes. En hij heeft er alles voor over om de perfecte menselijke huid te ontwikkelen.

Dit is absoluut geen film voor de gevoelige kijker. Regisseur Pedro Almodóvar trakteert ons op bruut geweld, achtervolging en een verkrachting. Allemaal behoorlijk expliciet in beeld gebracht. Sowieso is de beeldvoering indrukwekkend. De locaties zijn prachtig, evenals de composities en het kleurgebruik. Elk shot lijkt te kloppen. Dit in combinatie met de opvallend aanwezige soundtrack, maakt La Piel Que Habito een film die klopt tot in de details. De sfeer is chaotisch en druk, dat past uitstekend bij het onvoorspelbare verhaal. Door de verteltechniek voel je een onheilspellende sfeer en weet je dat er een heftige ontknoping aan zit te komen.

De obsessieve chirurg en de femme fatale

Antonio Banderas zet de fanatieke chirurg perfect neer. Enerzijds is hij ingetogen, maar tegelijkertijd ook krachtig. En onvoorspelbaar. Ook Elana Anaya, die in de huid van Vera kruipt, weet een interessant personage neer te zetten. Ondanks haar gevangenschap houdt Vera hoop. Ze leest, doet aan yoga en tekent op de muren van haar ‘cel’. De chemie tussen beide acteurs – de obsessieve chirurg en de femme fatale – spettert van het scherm.

Aan het einde van de film bleef ik even met mijn mond open naar het scherm staren. Dan pas besef je wat een pervers uitgangspunt La Piel Que Habito heeft. Heel de film stevent af op deze onontkoombare ontknoping, terwijl je langzaam bij beetje de benodigde informatie vergaard om de puzzelstukjes in het verhaal te passen.

La Piel Que Habito is een film die indruk maakt. Antonio Banderas zet een obsessieve plastische chirurg neer, die om onduidelijke redenen een prachtige jonge vrouw gevangen houdt. De shots, het tempo, de kleuren, de muziek – alles lijkt er op gebrand de kijker in de war te brengen. Je voelt dat er iets niet klopt. Deze onheilspellende sfeer komt pas tegen het einde tot een gruwelijke ontknoping. Geen film voor mensen met een tere ziel, maar voor de rest van de mensheid een geweldige aanrader. Wat een mindfuck. Wat een afstotelijk verhaal. Maar wat een pareltje.

La Piel Que Habito

2 reacties

  • De Protagonisten (m)

    3 november 2018 at 08:24

    Pedro Almodóvar kan ik altijd wel waarderen. Deze film heb ik een jaar of 5 geleden gezien en kan hem ook nog goed herinneren. I love mindfucks.

    Reageer

    • Marcia van der Zwan

      4 november 2018 at 11:06

      Dit was mijn eerste kennismaking met Pedro Almodóvar, maar het smaakt zeker naar meer!

      Reageer

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan