Dit bleef mij bij na de masterclass van Guillermo del Toro

Afgelopen woensdag was het moment eindelijk daar: ik ging naar een masterclass van de enige echte – Oscarwinnende – regisseur Guillermo del Toro op Brussels International Fantastic Film Festival (BIFFF). Je kunt hem kennen van films als Hellboy, Pan’s Labyrinth en The Shape of Water of van zijn geweldige horror trilogie The Strain.

Masterclass Guillermo del Toro

Zing een liedje!

Zodra Guillermo del Toro het Brusselse podium betreedt roept het immer enthousiaste BIFFF publiek om een liedje. Dat doet hij zonder gene. Er komt zelfs een heus Mexicaans bandje op het podium om Guillermo te ondersteunen in zijn performance van Cielito lindo. Ook de interviewers van dienst, Jonas Govaerts en Fabrice du Welz, moeten dezelfde vuurdoop ondergaan en beiden gaann voor de bijl. Als Del Toro zingt, zullen zij (en wij) volgen.

Nadat Guillermo del Toro tot ridder wordt geslagen door de organisatie van BIFFF – omringd door een groepje cosplayers in prachtige kostuums – kan de masterclass beginnen. Wat direct opvalt is dat er slechts twee micro’s op het podium zijn: een voor Guillermo en een voor de beide interviewers. Hierdoor krijgt de immer galante Jonas Govaerts minder de kans om vragen te stellen, terwijl zijn vragen in tegenstelling tot die van de Waal van inhoud en creativiteit getuigen. Meneer Du Welz mag van mij nog een lesje interviewen volgen.

Het leven is niet altijd gemakkelijk

Desalniettemin is het vooral Guillermo del Toro die – meer dan terecht – in de spotlights staat. Hij wisselt af tussen inzichten opgedaan als filmmaker en prachtige quotes van toepassing op het leven. Vooral zijn anekdote over de ‘shitty periode’, zijn woorden, na het maken van de film Cronos (1993) maakte indruk op mij. “Het is belangrijk over de moeilijke momenten in het leven te spreken. Voor de meesten van ons is een dergelijke shitty part het grootste gedeelte van ons levensverhaal.”

Na Cronos was Del Toro vijf jaar werkloos en zoekende. Uiteindelijk kwam hij terecht bij Weinstein en Miramax, waar hij Mimic maakte. Dit was tevens de eerste en laatste keer dat hij met zijn creativiteit liet sollen.

Neem het heft in eigen hand

Del Toro: “Als je weet wat je wilt in het leven, ga er dan niet op zitten wachten. Creëer je eigen rol in het leven.” En dat deed de regisseur van meet af aan. In Mexico, waar films maken in de jaren ’80 nog vele malen moeilijker was dan in Europa of de VS stond hij aan het begin van het eerste Mexicaanse filmfestival. Hij projecteerde de films, controleerde kaartjes, zorgde voor popcorn, tapte de drankjes en vertoonde er gelijktijdig een kortfilm. Maar het festival kwam er en het bestaat meer dan dertig jaar na dato nog steeds. Hetzelfde geldt voor de filmschool waarin hij tegelijkertijd student en professor was.

Masterclass Guillermo del Toro

Insecten zijn als engelen

Monsters spelen een grote rol in de films van Guillermo. En wist je dat hij een groot deel van de Sound Effects zelf doet? Op het podium geeft Del Toro een spoedcursus sonorisatie, als hij fladderende vleugels van een vogel produceert of de ademhaling van een monster nadoet.

Hoewel hij als tiener niet eenzaam was, was Del Toro een zeer wijze zevenjarige. En een absolute hypochonder, maar dat terzijde. Zijn grootste hobby was het observeren van insecten. Hij dacht op een gegeven moment zelfs dat hij bevriend was met een mier. “Insecten zijn engelen, omdat ze zo ontzettend perfect zijn. Toen god de aarde creëerde, begon hij met de insecten.”

Vreemdsoortige sprookjes

Sommige mensen zouden de films van Guillermo del Toro categoriseren als weird en daar is hij zich terdege van bewust. “Hoe vreemder de premisse van het verhaal, hoe beter. The more I fuck with it. Conventies en clichés zijn er om verbroken te worden.”

In zijn storytelling maakt Guillermo gebruikt van, zoals hij het zelf omschrijft, de fairytale-methode. In de eerste vijf minuten zegt hij hoe de wereld is, je moet dat aannemen en dan begint zijn verhaal. Waarom de wereld zo is legt hij niet uit: dat is niet van belang.

Quotes om in te lijsten

Naast een interessante kijk op zijn eigen films schudt Guillermo del Toro ook een aantal prachtige levenswijsheden uit zijn mouw. Voorbeelden hiervan zijn “Zodra je je tekortkomingen accepteert, worden ze je deugden”, “We moeten elkaar toestemming geven om fouten te maken” en “Fuck sterfelijkheid”.

Ondanks de slechte organisatie een geweldige avond

Hoewel de avond begon met ergernissen over de slechte organisatie – de zaal die pas een kwartier na het oorspronkelijke startuur openging, de lange wachtrijen, de hitte – is dat allemaal vergeten vanaf het moment dat Del Toro het podium betreedt. Alleen het feit dat Jonas Govaerts geen eigen microfoon kreeg blijft een aanfluiting. Daarnaast begon de masterclass zo’n twintig minuten te laat, wat voor velen die net zoals ik afhankelijk van het openbaar vervoer waren cruciale minuten bleken.

Ik hoop dat BIFFF hier in de toekomst van leert. Geef iedere presentator een microfoon, plan geen film die tot 20u30 duurt in een zaal waar het volgende programmaonderdeel om 20u30 moet starten en houd rekening met de mensen die met het openbaar vervoer komen. Meer moet dat niet zijn.

Laat een reactie achter

Je mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan