The Young World: een hedendaagse Lord of the Flies-vertelling

Al lange tijd stond The Young World van Chris Weitz op mij te wachten. Om de één of andere reden was ik er nog altijd niet aan begonnen. Een onverwacht weekje vakantie in juni bracht hier verandering in. Ik heb genoten van dit spannende avontuur over een wereld zonder volwassen.

Een wereld zonder volwassenen

The Young World is een spannend verhaal over een wereld zonder volwassenen. Een virus doodt iedereen van achttien jaar en ouder. Na het overlijden van zijn broer Washington is Jefferson de baas van zijn Tribe in Washington Square. Vlak voor zijn dood zegt Washington hem echter dat de voorraden aan het opraken zijn en dat de Tribe op deze manier niet lang meer kan overleven. Jefferson zit niet bij de pakken neer, maar bedenkt een plan. Samen met Brainbox, Donna, Peter en SeeThrough trekt hij erop uit om de mensheid (of de tienerheid als je precies wilt zijn) te redden.

Het verhaal zit vol actie en avontuur. Onderweg maken Jefferson en co een heleboel mee, ze zijn immers niet de enige groep jongeren in de Verenigde Staten. Ze komen steeds weer in nieuwe conflicten terecht, de ene nog bloediger dan de ander – en dat geldt ook voor de normen en waarden van de verschillende Tribes. In een wereld als deze geldt immers het recht van de sterkste.

Het verhaal doet denken aan Lord of the Flies

The Young World doet in haar setting enorm denken aan Lord of the Flies, mede door de manier waarop veel van de jongeren naar agressie en geweld grijpen. Toch is het absoluut een boek van deze tijd met vele referenties naar popcultuur (Winnie the Pooh, Gossip Girl, …) alsook de politieke situatie van een tijdje geleden. Zo was Obama president op het moment dat het virus uitbrak. Dit doet het verhaal erg realistisch aanvoelen. Daarnaast zijn de verschillende Tribes die de jongeren vormen, waar er nog altijd fashion en etiquette-regels gelden, enorm realistisch voor jongerencultuur. In dat opzicht deed het boek me een beetje denken aan The Rain, omdat ook daarin het hoofdpersonage in de post-apocalyptische setting nog altijd bezig zijn met hun verschijning.

Twee hoofdpersonages

Ik vind het erg tof dat het boek geschreven is vanuit twee personages: Jefferson en Donna. Het is ook handig dat je door het verschil in lettertype direct weet wie aan het woord is. Toch was dit overigens niet nodig geweest. Beide personages hebben duidelijk een eigen stem. Donna droomt van de wereld zoals hij was, terwijl Jefferson er alles aan doet om de wereld na What Happened leefbaar te maken. Naast Donna en Jefferson worden ook de medereizigers Brainbox, SeeThrough en Peter goed in de verf gezet. Gedurende het verhaal leer je hen allemaal steeds beter kennen. Wel had ik het gevoel dat je steeds heel duidelijk kon voelen aankomen als er iemand doodging, dat maakte het verhaal hier en daar redelijk voorspelbaar.

Romantiek en seks

Helaas vond ik de romantiek ook wel wat cheesy en kwam er tussendoor nog eventjes een liefdesdriehoek om de hoek piepen. Dat had echt niet gehoeven. Ook de seksscènes waren behoorlijk cliché. Enerzijds wordt er niets over geschreven en eindigt Weitz wanneer de personages hun kleding uittrekken. Anderzijds is seks in een wereld vol jongeren het gesprek van de dag. De verhouding tussen ‘iedereen doet het met iedereen’ en ‘ik ben nog maagd en mijn eerste keer moet perfect zijn’ was af en toe een beetje zoek, zeker in combinatie met de preutsheid rond de daadwerkelijke seksscènes.

De world building van The Young World is zeer goed. Chris Weitz schetst een post-apocalyptisch New York waar kinderen de baas zijn. Ik zag het in geuren en kleuren voor me. Persoonlijk vond ik echter wel dat de reis erg lang duurt. Op een gegeven moment weet je het wel en had ik geen zin meer om opnieuw te lezen over een conflict of achtervolging. Bovendien gaat het verhaal opeens wel erg snel als de personages op de plaats van bestemming zijn aangekomen. Hier had ik juist nog veel meer over willen weten! Maar wie weet komt dat in het vervolg, de laatste zin van het boek doet alvast verlangen naar meer.

The Young World is een spannend verhaal over een wereld zonder volwassenen. Ik zag het New York van de toekomst tot in de details voor me en kreeg een goede band met enkele van de personages. Daarentegen vond ik de romantiek toch iets te zwijmelachtig. Ook waren Jefferson, Donna, Peter, SeeTrough en Brainbox wat mij betreft veel te lang onderweg. Graag had ik meer gelezen over de gebeurtenissen op de eindbestemming. Desalniettemin ben ik nieuwsgierig naar het vervolg.

Lees je liever in het Nederlands? The Young World is in het Nederlands verschenen onder de titel Overlevers bij Luitingh-Sijthoff.