Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij

Woensdag 8 februari gaat op canvas de nieuwe fictieserie ‘Generatie B’ in première, gebaseerd op Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij. Ik las deze bevreemdende verhalenbundel in november 2014 voor het eerst. Dit leek mij de ideale gelegenheid om nog eens opnieuw in de bizarre toekomstvisie van Joost Vandecasteele te duiken.

Toekomstig Brussel

Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij speelt zich grotendeels af in grootstad Brussel. Toch is het niet helemaal onze wereld. Het Brussel van Joost Vandecesteele is harder, rauwer, intenser, grappiger, geiler en echter dan de onze. In deze extreem verstedelijkte realiteit doen de personages hun best mens te blijven in een almaar onmenselijker omgeving. Thema’s als de generatiekloof, het verschil tussen arm en rijk en oorlog passeren de revue. Een post-apocalyptische toekomstvisie in elf kortverhalen.

In mijn herinnering had ik de eerste keer dat ik Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij enorm genoten van dit boek, dus mijn verwachtingen voor het herlezen waren hoog gespannen. Dit boek van Joost Vandecasteele vond ik bij vlagen geniaal. Zijn verhalen hebben een boodschap en geven op een bizarre manier kritiek op onze levensstijl en de huidige maatschappij. De toekomst die hij schetst is humoristisch en vervreemdend. De schrijfstijl is daarbij grappig en leest gemakkelijk. Soms passeren er opeens heel erg mooie quotes.

“Tussen niks meer te doen en nog niets op televisie ga ik weer naar buiten. Terug maar de plek waar mensen hard hun best doen om elkaar te ontwijken.”

Elf kortverhalen

Hand tot Mond is het verhaal dat mij het meest geraakt heeft. Het hoofdpersonage Liesbeth vond ik erg geloofwaardig overkomen. Vandecasteele wist in slechts enkele pagina’s haar dromen en angsten op mij over te brengen. Het verhaal Bijna-mens deed me persoonlijk erg denken aan het verhaal van High Rise (ik heb stiekem nog altijd het boek niet gelezen en enkel de film gezien), waardoor ik de originaliteit uit de eerdere verhalen een beetje miste. Het verhaal dat me het allerminste winst te raken was Falen als de beste, ondanks de aantrekkelijke titel. Ik weet dat dit de ‘bonustrack’ is, maar mij deed dit verhaal persoonlijk weinig.

Er waren helaas een aantal momenten dat het boek me niet kon raken. De overmaat aan seksscènes was bijvoorbeeld niet altijd aan mij besteed. Daarnaast was het hier en daar een beetje verwarrend en onduidelijk. Hoe staan al die verschillende kortverhalen met elkaar in verband? De bevreemdende setting en de weinig uitgewerkte personages zorgden er soms voor dat mijn gedachten het verhaal niet altijd wilden volgen.

In Hoe de wereld perfect functioneert zonder mij schetst Joost Vandecasteele in elf kortverhalen een bizarre, post-apocalyptische toekomstvisie. Soms grappig, soms schrijnend, maar altijd pijnlijk actueel. Een verhalenbundel die je met een nieuwe blik naar de huidige maatschappij doet kijken – en je doet afvragen hoe ver deze grauwe versie van Brussel eigenlijk bij ons vandaan is. Rauw en intens. Bonuspunten voor de verwijzing naar Philip K. Dick.

Ter gelegenheid van de tv-serie, verschijnt de verhalenbundel bij Lebowski in een nieuw  jasje onder de titel 'Generatie B'.