Al bij het verschijnen van het boek The Hunger Games in 2008 laaiden er boze stemmen op. Suzanne Collins zou plagiaat gepleegd hebben op Battle Royale, een boek van de Japanse auteur Koushun Takami. Nu de laatste film van de populaire Hunger Games franchise in de bioscoopzalen verscheen werd hier in de KASKcinema in Gent handig op ingespeeld door Battle Royale te vertonen. Eindelijk kon ik met eigen ogen de overeenkomsten en verschillen tussen beide films ontdekken!
Toen de eerste boze tongen Collins beschuldigden van fraude liet ze weten dat ze nog nooit van Battle Royale gehoord had. Toch zijn er opvallend veel overeenkomsten. Wil ik met dit artikel zeggen dat Suzanne Collins haar ideeën van Takami gestolen heeft? Nee, ik wil enkel een vergelijking maken tussen de twee films. Het gaat hier om de dingen die me opvielen bij het kijken van Battle Royale. Ik wil dus zeker geen oorlog ontketenen met Hunger Games-fans, maar ik wil gewoon eens laten zien dat iemand anders ook al een dergelijke toekomstwereld wist te creëren.
Op chronologische volgorde overloop ik in dit artikel de overeenkomsten en verschillen tussen beide films. Let op: Voor deze post baseer ik me enkel op de film van Battle Royale; het boek staat al lange tijd op mijn TBR, maar ik ben er nog altijd niet aan toegekomen.
De Selectie van de kandidaten
Als we kijken naar de selectie van de kandidaten zien we een duidelijk verschil tussen de films. Bij Battle Royale wordt een complete schoolklas geselecteerd om mee te doen aan de Battle Royale Act, terwijl het bij The Hunger Games gaat om twee Tributes per District. Wel is er één overeenkomst: in beide films doen de meeste kandidaten niet mee voor hun plezier.
Transfers Versus Careers
In Battle Royale zijn er twee uitwisselingsstudenten toegevoegd aan de schoolklas – twee jongemannen die duidelijk ervaring hebben met vechten. Dit deed mij persoonlijk meteen denken aan de Careers uit The Hunger Games; de Tributes die jarenlang getraind hebben voor The Hunger Games en het een eer vinden om hun district te mogen vertegenwoordigen. Zowel de Transfers als de Careers zorgen voor nét dat beetje extra spanning in het verhaal.
Trainingsfase
Bij Battle Royale krijgen de deelnemers enkel een kort introductiefilmpje te zien (dat trouwens hilarisch grappig is), terwijl de Tributes van The Hunger Games een heuse trainingsfase doorlopen.
Het eiland vs. The Arena
The Hunger Games speelt zich af in The Arena, die ieder jaar opnieuw ontworpen wordt door de Gamemakers. Zij beslissen over het landschap, het klimaat, de natuurlijke hulpbronnen en de wapens die beschikbaar zijn voor de deelnemende Tributes. In Battle Royale zien we dat het gaat om een geëvacueerd eiland, wat met haar natuurlijke omgeving de ideale locatie is voor een strijd op leven en dood. Ook hier is er een grote groep mannen die het eiland gedurende de wedstrijd in de gaten houden. Door het creëren van zogeheten Danger Zones weten zij het spel van buitenaf te beïnvloeden.
Trackers
In beide films worden de deelnemers voorzien van een tracking device. Bij Battle Royale is dit een halsketting, terwijl de Tributes van The Hunger Games een tracker in hun arm krijgen.
Verkondiging van de doden
In zowel Battle Royale als in The Hunger Games worden de kandidaten door middel van een omroepsysteem op de hoogte gebracht van de overleden kandidaten. Bij Battle Royale gebeurt dit meermaals per dag, terwijl dit bij The Hunger Games enkel ’s avonds gebeurt.
Verschillende wapens in omloop
In Battle Royale worden de deelnemers uitgerust met een wapen, maar deze verschillen enorm in sterkte. Zo heeft één van de hoofdrolspelers enkel een pannendeksel. In The Hunger Games moeten de Tributes zelf een wapen zien te bemachtigen, maar ook hier geldt dat er veel verschillende vormen en maten zijn.
Tijdsduur
Tot slot is er nog een belangrijk verschil. The Hunger Games gaan net zo lang door totdat er één winnaar overblijft, terwijl de kandidaten van Battle Royale slechts drie dagen hebben om elkaar af te maken. Zijn er na drie dagen nog meerdere kinderen over? Dan worden ze allemaal tot ontploffing gebracht met behulp van hun tracking device. En laten we vooral ook niet vergeten dat The Hunger Games compleet te volgen is via de televisie..
Wat kunnen we leren uit deze vergelijking? Er zijn een heleboel overeenkomsten tussen Battle Royale en The Hunger Games, maar er zijn ook zeker verschillen. Of Suzanne Collins zich schuldig heeft gemaakt aan plagiaat is in ieder geval moeilijk vast te stellen. Misschien hebben twee briljante mensen toevallig ongeveer hetzelfde bedacht – dat is immers bij vele uitvindingen in het verleden ook het geval geweest.