The Children of Men: klassieker over een wereld zonder kinderen

Marcia van der Zwan6 oktober 201580/100
Titel
The Children of Men
Auteur
P.D. James
Uitgeverij
Faber and Faber
Jaar
1992
Pagina's
278
Beoordeling
★★★★
Overall Score
Rating Summary

In 2021 is de mensheid niet langer vruchtbaar. Er worden geen nieuwe kinderen meer geboren. Hoe kun je verder leven, als je weet dat jouw generatie de laatste zal zijn? Dat hoop ik te ontdekken bij het lezen van de klassieker The Children of Men.

The Children of Men - P.D. James

Totale onvruchtbaarheid van het menselijk ras

In The Children of Men schetst P.D. James een beangstigend beeld van de nabije toekomst. De wereld wordt geplaagd door een totale onvruchtbaarheid van het menselijk ras. Sinds 1995, het jaar Omega, zijn er geen kinderen meer geboren. Engeland wordt geregeerd door de charismatische Xan Lyppiatt, een dictator die de bevolking laat zuchten onder zijn bizarre regels en wetten. Dan overlijdt de jongste persoon op aarde.

Ik begon met hoge verwachtingen aan The Children of Men. Een wereld waarin geen nieuwe kinderen meer worden geboren intrigeert mij enorm. Hoe ga je er mee om als je weet dat jouw generatie de laatste zal zijn? Hoe is het om de complete mensheid te zien uitsterven? En – ook niet onbelangrijk – hoe kan een auteur een verhaal als deze eindigen? (Ik moest trouwens ook meteen aan Partials van Dan Wells denken. Een boek dat begint met een gelijke premisse maar uiteindelijk een heel andere kant op gaat.)

P.D. James wist mijn hoge verwachtingen zeker in te wisselen. Ik heb ontzettend genoten van het verhaal over Theo Faron dat afwisselend in dagboekfragmenten en vanuit de derde persoon enkelvoud verteld wordt. Wat The Children of Men bovendien ook zeer interessant maakt is het feit dat dit boek zich afspeelt in een wel heel nabije toekomst, namelijk het jaar 2021. Hoe zal onze wereld er over iets meer dan vijf jaar uitzien?

The Children of Men - P.D. James

De politieke situatie

De focus van het boek gaat veel naar de politieke situatie in Engeland. De neef van ons hoofdpersonage heeft alle macht in handen als The Warden of England. Het idee achter dit verhaal – de onvruchtbaarheid van de mensheid – vind ik persoonlijk echt briljant, maar hier en daar had ik toch graag wat meer uitleg gezien. Hoe is het om te leven in een wereld zonder kinderen? Met verlaten speeltuinen en leegstaande scholen? Hoe voelt het om alsmaar ouder te worden zonder dat je het stokje kunt overdragen aan een nieuwe generatie? Daar had ik persoonlijk graag meer over gelezen.

Hoofdpersonage Theo is een man op leeftijd. Een historicus die met een revisionistische blik naar de wereld kijkt. Je denkt misschien dat het saai is om te lezen over een man van in de 40 of 50, maar niets is minder waar. Het personage van Theo wordt enorm goed uitgediept. We leren over zijn kindertijd en zijn dromen en ambities. Tegen het einde van het boek maakt hij ook nog een zeer mooie persoonlijke groei door. Wat ik bovendien erg tof vind is het feit dat Theo geen standaard hoofdpersonage is. Hij is niet altijd even sympathiek en hij is zeker niet van plan te rebelleren tegen het totalitaire regime van de gouverneur van Engeland. Het liefst houdt hij zich afzijdig op het gebied van politiek, maar toch raakt hij uiteindelijk verstrikt in het web van de rebellie.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het einde van The Children of Men een beetje teleurstellend vond. Niet alleen kent het verhaal een open einde, ook vind ik dat sommige situaties opeens wel heel gemakkelijk opgelost kunnen worden. Persoonlijk had ik nog graag een epiloog gelezen. Maar al met al heb ik dit boek van P.D. James met veel plezier gelezen. De schrijfstijl was fijn en het verhaal erg interessant. Ik kan niet wachten om ook de veelgeprezen verfilming van dit boek een kansje te geven.

The Children of Men - P.D. James

de verloren generatieLees je liever in het Nederlands? Dit boek is vertaald naar het Nederlands en verschenen onder de titel: De Verloren Generatie.

Eén reactie

  • runawayisabella

    7 oktober 2015 at 20:25

    Ik hou er zelf ook wel van als een dystopische wereld wat meer wordt uitgelegd, maar toch klinkt het wel als een gaaf boek! 🙂

Reageren is niet meer mogelijk.

Oog op de Toekomst is een website vol verhalen over aliens, post-apocalyptische werelden, zombies, klimaatverandering en toekomstige werelden in crisis. Oftewel: een blog compleet in het teken van Science Fiction.

© Marcia van der Zwan